In 2018 finaliseerde het Kwaliteitscentrum voor Diagnostiek vzw de herwerking van drie classificerende diagnostische protocollen. Tijdens deze herwerking kwam al snel de noodzaak aan het licht om een visie op kwaliteitsvolle diagnostiek te expliciteren en een overkoepelend kwaliteitskader aan te reiken. Daarom werd, op basis van wetenschappelijke literatuur en een intersectorale werkgroep van experten diagnostiek, een intersectorale diagnostische richtlijn geformuleerd. Er werd bewust voor gekozen niet te spreken over een ‘protocol’, omwille van het dwingend karakter van deze term. In lijn met (inter-)nationale bewegingen werd gekozen voor de term ‘richtlijn’. Deze richtlijn is algemeen en breed toepasbaar in uiteenlopende sectoren binnen de jeugd- en volwassenenzorg en over verschillende diagnostische hulpvragen heen.
Volgens het Kwaliteitscentrum voor Diagnostiek heeft kwaliteitsvolle, handelingsgerichte diagnostiek steeds het formuleren van een advies op maat van de cliënt als primair doel, en is deze daarnaast gebaseerd op zeven pijlers:
Kwaliteitsvolle diagnostiek:
- is ingebed in een biopsychosociale visie op het menselijk functioneren;
- kenmerkt zich door haar idiografisch karakter;
- leidt tot het vormen van een integratief beeld over een cliënt;
- stelt participatie van een cliënt en zijn/haar context voorop;
- is gebaseerd op het gebruik van kwaliteitsvolle methodieken en instrumenten;
- wordt gekenmerkt door reflexiviteit van de diagnosticus en het diagnostisch team;
- heeft aandacht voor de interdisciplinaire samenwerking.
Diagnostiek kan beschouwd worden als fundament voor kwaliteitsvolle zorg en vormt vaak een startpunt voor iedere verdere vorm van hulpverlening. Deze richtlijn dient als leidraad voor hulpverleners die diagnostiek uitvoeren in hun dagelijkse praktijk om kwaliteitsvolle diagnostiek te faciliteren. Verder kan de richtlijn ook dienen om cliënten en hun context te informeren.
U kunt de volledige richtlijn zelf nalezen via deze link.
